Znajdą tu Państwo szereg informacji na temat drewna i jego naturalnych wrogów. Zachęcamy do skorzystania z naszej profesjonalnej wiedzy.
Trwała i zrównoważona ochrona
Drewno - prezent od natury
Doskonała ochrona, wzorowana na przyrodzie
Człowiek w otoczeniu tego materiału czuje się bardzo dobrze. Współcześni mistrzowie architektury i wiodący konstruktorzy preferują drewno jako ciepły, budzący zaufanie i poczucie swojskości materiał o czysto naturalnym rodowodzie, doskonale wpisujący się w projekty architektoniczne budowli i ogrodów. Główne powody rosnącego zainteresowania drewnem to wyjątkowość jego cech jako surowca, praktyczna niepowtarzalność każdego wyciętego elementu oraz przytulny klimat, jaki nadaje pomieszczeniom i elegancja elementów architektury ogrodów. Drzewa wyposażone są przez naturę w naturalny środek ochrony drewna, jakim jest kora. Chroni ona drewno przed wyschnięciem, a przede wszystkim przed różnorodnymi czynnikami klimatycznymi, jak słońce, wiatr, deszcz, mróz i skwar. Przez korzenie drzewo zaopatruje się we wszelkie niezbędne substancje odżywcze, potrzebne do wegetacji i wzrostu. Ten „system zaopatrzenia” chroni je przez stulecia, oferując jednocześnie otoczeniu atmosferę przyjazną człowiekowi i zwierzętom. Firma Remmers już od wielu lat postawiła sobie za cel działalności tworzenie zaawansowanych produktów, zapewniających ochronę także zabudowanym już elementom drewnianym. Drewno to materiał o „tysiącu twarzy”, czyli o wielu rodzajach struktur i barw, o różnych właściwościach mechanicznych. Żeby zachować te indywidualne cechy i móc je eksponować przez wiele lat, warto sięgać po wysokiej jakości lazury, lakiery kryjące i oleje.
Wprowadzając na rynek nowe, zintegrowane z resztą asortymentu produkty klasy [eco] Remmers deklaruje swoją odpowiedzialność za ochronę zdrowia człowieka i zrównoważone funkcjonowanie w środowisku naturalnym.
Naturalni wrogowie drewna
Stosowane na otwartej przestrzeni drewno narażone jest na stałe oddziaływanie wilgoci: deszcz, rosa, kondensat itd. podnoszą zawartość wilgoci, procesy parowania obniżają ją. Rezultat: rysy na powierzchni. Wnikająca tą drogą lub drogą dyfuzji wilgoć musi móc drewno opuścić, w innym bowiem wypadku nastąpi „zator” wilgoci pod powierzchnią drewna, co stanowi pożywkę zarówno dla sinizny, jak i dla grzybów niszczących drewno.
Dlatego ważny jest dobór właściwego środka ochronnego dla danego elementu budowlanego:
- W przypadku okien i drzwi szczególne znaczenie ma tak zwane „trzymanie wymiaru” przez element budowlany (poprawniej: jego stabilność wymiarowa). Dlatego tutaj stosowane są lazury grubowarstwowe. Wykonana z nich powłoka zapobiega wnikaniu wilgoci, dzięki czemu element budowlany nie traci swoich pierwotnych kształtów wskutek ciągłego pęcznienia i kurczenia się, co mogłoby spowodować trudności lub wręcz uniemożliwić jego otwarcie lub zamknięcie.
- W przypadku elementów budowlanych niestabilnych wymiarowo, jak np. deskowania i płoty, wnikaniu wilgoci przez poprzeczne przekroje drewna lub z powodu powstających w drewnie rys nie da się nigdy całkowicie zapobiec. Dlatego w tym przypadku istotne jest stosowanie tak zwanych lazur cienkowarstwowych, aby drewno mogło „oddychać”, a wilgoć - opuścić drewno.
Słońce wywiera wpływ na powierzchnię drewna nie tylko poprzez zawartą w jego promieniach energię cieplną, lecz także poprzez zajmujący drugi skraj widma ultrafiolet, który wnika w głąb struktury drewna. W połączeniu z opadami promieniowanie jest w stanie w ciągu kilku tygodni lub miesięcy zmienić kolor niezabezpieczonego drewna: stanie się ono srebrnoszare, a na powierzchni pojawią się stojące pionowo drobne włókna. Samo drewno stanie się zaś mniej wytrzymałe. Niepożądanej zazwyczaj zmianie zabarwienia i wyglądu powierzchni można przeciwdziałać poprzez zastosowanie pigmentowanych powłok ochronnych. Wetterschutz-Lasur UV i Langzeit-Lasur UV w wersji bezbarwna UV+ po raz pierwszy dają możliwość pokrywania stosowanego na otwartej przestrzeni drewna bezbarwną powłoką. Wysoka skuteczność blokerów UV pozwala znacząco opóźnić szarzenie drewna.
Glony
Obszary zalesione i silnie zadrzewione to miejsca, w których te mikroorganizmy szczególnie intensywnie atakują stosowane na otwartej przestrzeni drewno, powodując jego zielenienie i zmianę wyglądu. HK-Lasur działa glonobójczo i zapobiega przedwczesnemu zazielenieniu.
Sinizna
Sinizna zaliczana jest do grzybów przebarwiających drewno. Swoją obecność manifestuje poprzez czarnoniebieskawe zabarwienie. Sinizna jako taka nie niszczy drewna, lecz tylko zmienia niekorzystnie jego wygląd. Stanowi jednak rodzaj „konia trojańskiego”, ponieważ perforuje ściany komórek drewna, zwiększając jego kapilarność i tym samym przygotowując drogę niszczącej je zgniliźnie.
Zgnilizna
Zgnilizna to najgroźniejszy rodzaj grzybów niszczących drewno, niszczy bowiem jego strukturę. Drewno traci stabilność i murszeje.
Owady niszczące drewno
Obok przebarwiających i niszczących drewno grzybów drewno lubią także szkodniki ze świata fauny. Na przykład najniebezpieczniejszym owadem niszczącym drewno w strefach klimatu łagodnego jest kołatek, atakujący przede wszystkim drewno drzew iglastych. Owad ten składa jaja w rysach drewna, a larwy żerują najchętniej w jego zewnętrznych warstwach. Także w przypadku innych szkodników proces niszczenia drewna przebiega według podobnego schematu: jajo jest składane wewnątrz lub na powierzchni drewna. Z jaja wykluwa się larwa - właściwy niszczyciel drewna.
Trwałość gatunków drewna
Kiedy uszlachetniać drewno, a kiedy wykonywać dodatkowe zabiegi ochronne?
W zależności od trwałości użytego na otwartej przestrzeni gatunku drewna można podjąć decyzję o konieczności zastosowania jego chemicznej ochrony. W przypadku gatunków „bardzo trwałych” i „trwałych” z reguły wystarczy ich uszlachetnienie z użyciem produktów niezawierających substancji biobójczych. Gatunki o trwałości „przeciętnej” lub nietrwałe wymagają zastosowania chemicznej ochrony, np. przed sinizną i zgnilizną. Klasyfikacja gatunków drewna dotyczy tylko części twardzielowej. Z reguły jednak drewno dostępne w handlu zawiera także cześć miękką, która generalnie uznawana jest za nietrwałą. Tego typu drewno nie powinno więc być stosowane na zewnątrz bez zabezpieczenia chemicznego.
Konstrukcyjna ochrona drewna
Cel: nie dać wilgoci pola do działania
Elementy budowlane powinny być stosowane w taki sposób, aby w miarę możliwości unikać kontaktu z wodą. Jeśli to nie jest możliwe, wówczas należy zadbać o to, aby mokre drewno mogło szybko wysychać. Elementy budowlane należy konstruować w taki sposób, aby zapobiec ich ustawicznemu nawilżaniu przez skupiska wody (spadziste powierzchnie, zaokrąglone krawędzie, płaszczyzny poziome przykryć). Wyższy poziom ochrony może zapewnić wykonana na własne życzenie przed nałożeniem powłoki dekoracyjnej impregnacja drewna za pomocą dopuszczonego urzędowo środka ochrony drewna (np. Remmers Holzschutz-Grund).
Ogólne wskazówki wykonawcze
-
Narzędzia
-
Zabiegi przygotowawcze
-
Sposób stosowania
